Tuinvraag aan Ruurd: “Ik dacht eigenlijk altijd dat cultuurgewassen ook een wilde oorsprong hebben, en je ze ook een beetje kan ‘laten’ (niet alles oogsten) als je ze maar goed gepland neerzet bij goede buren. En bedoel je dat alle groenten oorspronkelijk kustminnende planten waren? “
Als je oogst uit de natuur of uit je eetbaar bos dan benadeel je die planten. Als je Zuring, Blaassilene, Paardenbloem tussen het gras oogst zou je eigenlijk ook wat gras er om toe weg moeten halen. Het beste is ook om een stuk tuin eerst van gras te ontdoen door een jaar af te dekken, dan wilde planten voor te zaaien en in de ‘schone’ grond te planten zodat ze al een voorsprong hebben.
In ‘schone’ grond kan je bijv. Muskusaardbeien planten. Je schoffeld daartussen het eerste jaar. Vervolgens groeien ze zelf de grond helemaal dicht en kan je 15 jaar genieten van de prachtige grote aardbeibloemen en de kleine maar heerlijke donkerbruinrode vruchtjes. Plant je ze in grond met kweekgras of struisgras dan krijg je hier en daar een plant met kleine wat droge aardbeitjes.
Muskusaardbeien (juiste layout is niet meegekopieerd na knippen plakken)
Net als met de Samen of Lappen die eerder jagers van rendieren waren gingen die over op het houden van rendieren toen de wilde rendieren bijna uitstierven. Uit het oosten kregen ze tamme rendieren en werden zo rendierhoeders.
Toen er meer mensen kwamen in het verleden en de wilde natuur vergrasten omdat de mensen selektief kruiden plukten en de wilde groenten minder werden ging men over op het telen ervan. Zo was ook hier het eten gewaarborgt. Maar men bleef ook uit de natuur plukken net als boeren evengoed bleven jagen.
Door onze gedachten veranderen we een kultuurplant. We worden een eenheid en ik heb veel meegemaakt dat dat erfelijk is. Blijvend is.
In alles houden we onze menselijke hindernissen en tegenslagen en de ene dag voelen we ons beter dan de andere dag maar spelen met die intensie, dus ontspannen in de natuur en de tuin, spelen met kontakt maken is zo waardevol. In stilte en niet bewijzend naar een ander heerlijk kontakt maken.
Permakultuur en Eetbaarlandschap zijn nieuwe gezichtspunten die ik verwelkom maar nog volwassen moeten worden. De hele agrarische sektor is net als alles in de maatschappij gehersenspoeld. De gewone land/en tuinbouw redt dat niet. Veel mensen knappen af met hun onnatuurlijke baan en beginnen blank maar onervaren met nieuwe inzichten. Maken zich in korte tijd veel dingen eigen. Maar een ding wordt steeds overgeslagen en dat hoop ik bescheiden aan te vullen zoals in wat ik jullie schrijf.
Dus als je tussen vrucht/en nootdragende struiken en bomen vaste planten hebt die je oogst als thee of groente of verfplant dan zijn dit planten van een minder dynamisch milieu dan de eenjarige of tweejarige planten. Maar alleen langdurig oogsten verarmt de planten en moet je toch op nieuw beginnen. Vooral als het om bladgewassen gaat. Bottels en bramen uit de natuur is natuurlijk iets anders maar vooral blad en bloemen kosten de plant veel. Oogst je dus zuringblad en je haalt niet iets van het gras er omtoe weg dan is dat gelijk als dat je de eieren van de kippen pakt maar de kippen hun eten door de eksters laat opeten.
Gras is het suksesnummer van de schepping. Daar kan geen jonge boomwortel tegen op. Het voedsel van de boom wordt voor diens neus weggehaald door het snelle gras. De boom of struik moet helemaal op gang komen.
Uit een kontainer is een boom gehandikapt door de ronddraaiende wortels. Plant je de boom zo dan is met zonnig winderig weer deze grond door de wortels droog gezogen en ze hebben nog geen wortels in de blijvende grond kunnen vormen. Dat is een zwak moment wat je alleen kunt oplossen door veel water te geven maar dat koelt de grond erg af en verdringt het zuurstof in de grond. Loop in het begin dagelijks langs de boom en geef iets water en doe gras of hooi op de grond als bescherming. Maar haal dit in de herfst weg. Familie Knaagstra mag graag onder die bescherming in de winter de bast afvreten of de wortels op eten. Daarbij beschermt het in de winter tegen vorst in de grond maar in het voorjaar houdt het de vorst in de grond. Dan is de temperatuur van de grond en de struik denkt hoj het is voorjaar maar de wortels kunnen nog geen vocht opnemen vanwege de bevroren grond en dus verdroogt de struik.
Gras bij de voeten van de boom is de eerste jaren dus heel in het nadeel van de boom. De groei gaat er uit en als armoe als soortoverleving draagt de boom of struik te vroeg en maakt het nog erger. Leg ik graag later weer verder uit.
Een heel eetbaar bos aanleggen is veel werk. Een appel of hazelaar heeft een plantgat nodig van anderhalve meter middellijn en zeker een meter diep. Familie Ree heeft een goede eetlust. Is er niets te eten dan komen ze niet vaak maar zo gauw je wat lekkers plant komen ze iedere avond!!!!! Het kan handig zijn het beste stukje grond te beschermen tegen reeën en andere snoepers en daar in de kruidenvrije grond alles bij een te planten. Op papier opschrijven wat wat is en met het planten de labeltjes net even onder de grond dan verweren die niet en kom je ze later met het uitgraven weer tegen. Herfstplanten is in Halland aan te bevelen.
Zo zijn de boompjes en struiken beter te verzorgen en te beschermen en loopt het niet uit de hand in de zomer als alles harder gaat groeien. Vakantietijd is veel aanloop van mensen net als de planten je het hardst nodig hebben.